Haremowe historie...część ostatnia...
Roksolana i sułtan przeżyli wspólnie ponad trzydzieści lat. Łączyła ich nie tylko prawdziwa miłość i niewątpliwa fascynacja erotyczna, ale również zamiłowanie do sztuki i poezji. Dowodem uczucia, jakim obdarzał swą żonę Sulejman są przepiękne wiersze, jakie pisał dla niej, które potem czytano w całej Europie.
W jednym z nich czytamy: „Stałem się panem świata żebrząc u drzwi Twoich. I choćby świat się rozszalał jak spienione morze – nie podniosę żagli, okręt twojej miłości jest mi kotwicą…” Jego żona zapisała się także w historii Turcji jako fundatorka licznych meczetów, klasztorów i szkół koranicznych. Ukochanym dzieckiem sułtana była najstarsza córka jego i Roksolany – Mihrimah.
Żona sułtana nie zapomniała też o kraju, z którego się wywodziła i to właśnie jej staraniom Rzeczpospolita zawdzięcza pokojowe stosunki z Imperium Osmańskim, choć do wojny z sułtanem nakłaniał Zygmunta Starego, a potem Zygmunta Augusta zarówno cesarz, jak i papież. Świadczy o tym jej korespondencja prowadzona zarówno z królową Boną, jak i z ostatnim Jagiellonem na tronie Polski. W jednym z listów skierowanych do Izabeli Jagiellonki, zapewniała ją o swym oparciu i przyjaźni, prosząc jednocześnie, by w przypadku jakichkolwiek kłopotów zwracała się po pomoc właśnie do niej. Wspomniany wcześniej Twardowski nawet uznał ją za … powinowatą lub krewną Jagiellonów, czym motywował jej przyjazny stosunek do władców z tej dynastii. Poetę zmyliło zapewne symboliczne nazewnictwo stosowane w korespondencji, kiedy nazywano ją siostrą, a jej męża, sułtana, bratem króla Polski.
Roksolana zmarła 15 kwietnia 1558 roku w Stambule, nie doczekawszy dnia, w którym jeden z jej synów obejmie władzę w imperium. Jej najstarszy syn Abdullah zmarł w dzieciństwie, trzej następni Selim, Bajezid i Dżihangir dożyli wieku dorosłego, ale Dżihangir zginął na wojnie, a Bajezid został stracony w 1562 roku. Władzę objął Selim, najmniej utalentowany z całego rodzeństwa, czego dowiódł rządząc imperium. Zapisał się w historii jako jeden z najgorszych sułtanów, zyskując mało chwalebny przydomek Mest – Pijak…
Sulejman wspaniały zmarł osiem lat po śmierci Roksolany, ale do końca swych dni wspominał swą Różę Kipczaku i nigdy nie pokochał już żadnej kobiety…
Tekst został napisany na podstawie książki Iwony Kienzler „Polki na tronach Europy”, która ukaże się na rynku jako pierwszy tom serii „Historia z alkowy”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz